Herşeye karşı olanlar değil! Yüreklerinde bir dünya taşıyanlarız.(Lafanzin 2)

•ANARŞİye karşı değiliz. “Herşeye karşı” “kendine bile karşı” söylemi anarşizmi bulanık/aştırır ve anlamsızlaştırır. Anarşi sistemin altarnetifî değil, yaşamın sade ilkeleriyle bezenmiş bir düşüncedir. Anarşi Özgürlüktür, paylaşma ve dayanışmayla, toplumun içinde erimeyen; bireyin, bireyliğini kaybetmeden kalabildiği, iktidarın ve otoriter ilişki biçimlerinin olmadığı yaşamdır.

-KOMUNİZMe   karşı   değiliz.   Bizler  komünistiz.   Komünizm  paylaşma,
dayanışma ve emek ilişkisinin anarşist ilkelerle, insanın insan üzerinde iktidar otorite ve tahaküm oluşturmaksızın; “herkesten verebildiği kadar, herkese ihtiyacı kadar” ilkesiyle yaşamasıdır. Bu algılarımıza işleyen Devletçi Komünizm den farkıdır. Merkeziyetçi değildir. Köylerin (komünlerin) işleyişini, oranın yaşayanları belirler. Birimlerin birbirleriyle ilişkileri dikine-hiyerarşik değil, yatay-eşitlikçidir. Bu ilişkiler her hangi bir devletsi yapının kontrolünde ve denetiminde olamaz, bu komünizmin kendisiyle uyuşmaz.

-ÖRGÜTLENMEye karşı değiliz. Sistem her yanımızı sarmış, sosyal ve ekonomik tüm işleyişimizin içerisinde kendini konumlandırmıştır. Düşüncelerimize, reflekslerimize yerleşmiştir. Son derece örgütlü şekilde, yaşamlarımızı gasp etmektedir. Oyunlarımıza, sözlerimize, yaşamımıza sızmış olan sistem karşısında, bizler de yanlız değil, örgütlü çözümler yaratmak zorundayız. Hayalerimizdeki ve yüreğimizdeki özgür dünyaya hemen, şimdi örgütlü yaşamlarla ulaşabiliriz.

-MÜCADELEye karşı değiliz. İnsanı, dünyayı herşeyi hiçe sayan, kar için köleleştiren, kirleten efendilerle kavgamız kaçınılmazdır. Hayallerimiz, sadece sisteme uyumsuzluk yapmakla değil ona saldırarak, zayıflatarak, yıkarak gerçekleşebilir. Yaratmak için yıkmak, yıkmak için mücadele!

-DEVRİMe karşı değiliz. Şimdi, şu anda “ben”le başlayacak ve asla sonlan-mayacak olandır. Bireyin ve toplumun dönüşümünün sonsuzluğudur. Yaşamlarımızda şimdi devrilmeye başlayan her iktidar, her otoriter kavram yaşamlarımızın dönüşümü yani “devrim”dir. Devrim yaşadığımız evlerde, sokaklarda, mahalelerde, mücadelemizde, nerdeysek orada yoldaşlarımızla, arkadaşlarımızla, ailelerimizle, herkesle kurduğumuz ilişkilerde başlar ve şirketleri, orduları, devleti yıkana dek sürer ama asla bitmez.
Sürecek…………….

Bu yazı Lafanzin’in 2. sayısında yayınlanmıştır.