Anarşizm mücadelesinin işçilerinden, Nicola Sacco’nun yoldaşı, devletlerin adaletsizliğine karşı mücadelenin simgelerinden Bartholomeo Vanzetti tam 133 yıl önce bugün doğdu.
ABD’de göçmen işçi olarak devam edecek mücadelesine, 1908’de henüz 20 yaşındayken başlayan Vanzetti, İtalya’nın Fransa sınırında, Alp dağlarının eteğindeki Piemonte eyaletinin ikinci en büyük kenti olan Cuneo’da doğdu. Genç yaşta annesini kaybeden Vanzetti, bir toprak sahibi olan babasıyla yaşadığı problemler nedeniyle, ABD’nin yolunu tuttu.
ABD’de Plymouth şirketine karşı başlattığı direniş ve grev sonucu işten atılan Vanzetti, İtalya’nın o yıllarda Birinci Dünya Savaşı içinde olması nedeniyle, askere alınarak insan katletmemek için Nicola Sacco ile birlikte Meksika’ya geçti ve savaş bitene dek burada mücadelesini sürdürdü.
ABD’ye döndükten sonra, 3 Mayıs 1920 tarihinde yoldaşları Andrea Salsedo’nun polis tarafından Adalet Bakanlığı’na ait bir binanın 14. katından atılarak katledilmesini protesto etmek için Sacco ile birlikte bir eylem gerçekleştirmek isterken gözaltına alındı. Suçlama önceleri, üzerlerinde anarşist içerikli bildiri ve silah bulundurmaktı. Ancak devlet, bir süre sonra suçlamayı, South Braintree’da yapılan bir soygunda iki kişinin katili olarak değiştirdi. Tam 7 yıl süren “yargılama” boyunca devletlerin adaletsizliğine örnek bir mizansen sergilenirken, davaya bakan hakim Webster Thayer, yoldaşı Sacco ile onu, “İki aşağılık anarşist” olarak nitelemekten geri durmadı.
1927’de Ağustos’un 22’sini 23’üne bağlayan gece Ssaco ile birlikte, elektrikli sandalyede idam edilerek katledilen “Özgürlüğe ve halka karşı iktidarlar böyle savaşır. Bizler, Anarşi uğruna ölüyoruz! Yaşasın Anarşi!” şeklindeki son sözleri, devletlerin adaletsizliğinin onları son nefeslerinde bile teslim alamadığının sonsuza dek sürecek ispatı oldu.