Euronews Türkçe’nin haberine göre Suudi Arabistan’da gösteri yapan İspanyol dansçıları bıçakla yaraladığı gerekçesiyle 33 yaşındaki Yemenli Emad Abdulkavi el-Mansuri’yi, perşembe günü idam etti.

Riyad’daki Özel Ceza Mahkemesi, el-Mansuri’yi “göstericileri ve bir güvenlik görevlisini bıçaklama, halkı korkutma, milli güvenliğe ve Suudi Arabistan’daki eğlence sektörüne zarar vermeye çalışma” suçlarından mahkum etmişti.

Geçtiğimiz yıl kasım ayında başkent Riyad’da gösteri yapan İspanyol dansçı grubuna sahneye çıkarak bıçakla saldıran el-Mansuri, olay yerinde kolluk kuvvetlerince yakalanmıştı.

Mahkeme ayrıca, el-Mansuri’ye yardım ettiği gerekçesiyle ismi açıklanmayan bir başka kişiye de 12,5 yıl hapis cezası verdi. El-Mansuri ve arkadaşının Yemen’deki El Kaide liderinden emir aldığı iddia ediliyor.

The post Suudi Arabistan, İspanyol Dansçıları Yaralayan Bir Kişiyi Öldürdü appeared first on Meydan Gazetesi.

İnsan hakları kuruluşu Reprieve tarafından yayımlanan rapora göre, Suudi Arabistan’da 2019 yılında 184 kişi idam edildi.

Kuruluşun Suudi hükümeti tarafından ilan edilen idamların kayıtlarını tutmaya başladığı 2015 yılından bu yana idam sayısında artış yaşandı, 2019’da ise idam sayısı son yılların en yüksek seviyesine ulaştı.

2014 yılında 88 kişi, 2015’te 157 kişinin idam edildiği Suudi Arabistan’da bu sayı geçtiğimiz yıla kadar sabit kalırken 2019’da 184’e çıktı.

Çin, İran, Vietnam ve Irak’la birlikte son yıllarda en çok idam gerçekleştiren 5 devletten biri olan Suudi Arabistan’da 2020 yılında ise bugüne dek 4 kişi idam edildi.

The post Suudi Arabistan’da 2019’da 184 Kişi İdam Edildi appeared first on Meydan Gazetesi.

The post Sudan’da Tecavüzcüyü Öldüren Kadına İdam Cezası appeared first on Meydan Gazetesi.

Sempati; başkalarının özellikle acılarını, sıkıntılarını anlama, ilgilenme ve onların duygularını paylaşma yetisidir. Kişinin duygu ve düşüncelerini hiç sorgulamadan, haklı olup olmadığına bakmadan aynı duygu ve düşüncede olmak, ona katılmaktır. Çocukların çoğunda doğuştan geldiği ve 4 yaş civarında geliştiği söylenir; en çok da sıkıntıda olanları teselli etme gibi davranışlarda kendini gösterir. Gündelik dilde ise iki kişiyi birbirine çeken eğilim, bir kimsenin bir başka kimseye karşı beslediği sıcak ve içten duygu anlamında kullanılır.

Sempatik; kişide bu sıcak, içten duyguları uyandıran ve sevimli şeyleri tanımlamakta kullanılan bir sıfattır.

Peki devletin sempatikliği derken kastedilen nedir?

Devletin Sempati Maskesi

Devlet çocuklara yönelik cinsel işkenceden o kadar rahatsızdır ki “kimyasal hadım”ı ve “idam”ı gündem eder. Çocuğa sempati duyuyormuşçasına “Kim ki çocukların hakkını, hukukunu inkar ve imha etmeye kalkıyorsa, ya anasından doğduğuna pişman edilmeli ya da kurulacak bir darağacında boğazına yağlı urgan dolanmalıdır.” açıklamaları yapılır. Gerçekten rahatsız olduğu için mi, yoksa?

Cezanın caydırıcılığı tartışmaları önemli bir yerde dursa da bir kenara bırakalım; mahkemelerde yargılama çocuktan yana yapılmıyor ki. Çocuğun doğruyu söyleyip söylemediği, “rıza”sının olup olmadığı; cinsel işkencecinin yaptıklarından çok konuşuluyor. (Ki 2016 yılında 12 yaşındaki çocukların “rıza”sının yasalaştırılmaya çalışıldığı meclis komisyonları gördük. Cinsel işkencecinin evlilik yoluyla affını öngören yasa tasarısı, kadınların mücadelesiyle geri çekilmişti.) Yargı süreci işleyecek olsa dahi cinsel işkenceye uğrayan çocukların yüzde kaçı yaşadıklarını anlatıyor ya da sorun zaten cinsel işkencenin kimi zaman aile tarafından, çoğu zamansa bizzat devlet eliyle örtbas edilmiyor mu?

Bu arada geçtiğimiz Ocak ayında da Diyanet İşleri Başkanlığı resmi sitesinde yer alan Dini Kavramlar Sözlüğü’nde “buluğ” tanımını yaparken “Kızlar 9, erkekler 12 yaşında buluğ çağına girer”; “nikah” tanımını yaparken “Buluğ çağına giren kişiler evlenebilir” ifadelerinin kullanılmasının, “çocuklara yönelik cinsel işkenceye teşvik” olduğunu görmezden gelerek gündeme dönelim. Sahi, “istismarcı” olduğu iddia edilen meclis çalışanı hala görevde, değil mi?

Devletin, cinsel işkenceye uğrayan “çocukları koruma” maskesiyle dillendirdiği hadımın, “zina yapanları” da kapsaması konuşuluyor. Yani çocuğa yönelik cinsel işkence ile evli olmayan iki yetişkin birey arasındaki cinsellik bir tutuluyor. Yani bir yandan cinselliğin tabu olma durumu pekiştirilirken diğer yandan cinsel işkence “cinsellik” olarak öneriliyor. Aynı maske ile dillendirilen idamın ise “teröristleri” de kapsaması konuşuluyor; yani iktidarın tarafında olmayan herkesi…

Zamanında Sağlık Bakanı Recep Akdağ’ın söylediği, Adalet Bakanı Bekir Bozdağ’ın uygulamaya çalıştığı “Tecavüze uğrayan doğursun, gerekirse devlet bakar.” politikası da oldukça sempatik. Devlet, ceninin yaşama potansiyelini ne kadar da önemsiyor. Tecavüze uğrayan kadının yaşamı ne olacak? Hakları yenmesin, onu da düşünüyorlar. Ve diyorlar ki “Tecavüzcüsüyle evlensin. Belki de sevecek zamanla. Başında erkek olmadan ne yapacak?” Kadının mağduriyetlerini de ortadan kaldırmaya çalışıyormuş gibi görünüp tecavüzü bir kez daha meşrulaştırıyor.

Jinekoloji muayenelerimizi bütün detaylarıyla kaydeden devlet ne kadar da sempatik, değil mi? İleride bir sağlık problemi yaşadığımızda geçmişteki verilere kolayca ulaşarak tedavi olabileceğiz. Hadi evli olmayanlarımızın ailelerine jinekoloji muayene sonuçlarımızın mesajla gönderilmesine de gülün dikeni diyelim. Hamile bırakılan 115 çocuğun kayıt altına alınmamış olmasını nasıl maskeleyecekler ki?

Tecavüzcüleri, cinsel işkencecileri cezalandırmayı bu kadar gündemleştiren sempatik devletin kendisine tecavüz eden erkeğin kafasını kesen Nevin’i ve diğer kadınları ağırlaştırılmış müebbetle yargılamayı sürdürmesi, sempatinin maskeden başka bir şey olmadığını bir kez daha kanıtlayan bir gerçektir.

Devletin, dönemin gündemlerine göre değiştirdiği sempati maskesi sempatik değil tiksinti vericidir. Yazının başında tanımını yaptığımız “sempati” kelimesi, Antik Yunan dilindeki “sympátheia: birlikte acı çekmek”ten gelir. Devlet bu kadar sempati duyuyorsa, acıyı neden birlikte çekmiyoruz da sadece biz çekiyoruz, o çekmiyor? Acının kaynağı olan devletin, acımızı gerçekten paylaşması mümkün değildir.

Maskeyi Düşürmek

Yaşanan gelişmelere bütünsel ve eleştirel bir gözle bakılıp deneyim çıkarmak, çözüm üretmek amaçlanmazsa; devletin kadın düşmanı politikalarının her biri tek başına olumsuz görünmeyebilir.

Devlet için bu sempati maskesi, propaganda malzemesi ya da başka gündemlerin kılıfıdır. Günden güne artan çocuk yaşta evlendirme fetvalarını, kadını eve kapama merakını, değersizleştirme çabalarını, giyime kuşama dahi doğrudan müdahaleyi, baskıyı, şiddeti, taciz, tecavüz, çocuklara cinsel işkence ve kadın katliamlarını silikleştirme çabasıdır. Kendi yarattığı, geliştirdiği, teşvik ettiği, öğrettiği kötülüklere uyanları, kendi çerçevesinde en ağır şekilde cezalandırıyorMUŞ gibi yaparak kendisini aklama ve yaptıklarını meşrulaştırma gayretidir. Toplumun hassasiyetlerini kullanarak bireylerin vicdanını rahatlatmak, “Devlet görevini yeterince yapıyor.” dedirtmek içindir. Evet devlet görevini yapıyor, devletin görevi tam da budur.

Bu topraklarda kadın olmak gün geçtikçe zorlaşırken düşlediğimizi eyleyebilmek için biz kadınlara düşense devletin maskesini düşürmektir.

Mercan Doğan

[email protected]

Bu yazı Meydan Gazetesi’nin 44. sayısında yayınlanmıştır.

The post Devletin Sempatiklik Maskesi – Mercan Doğan appeared first on Meydan Gazetesi.

İstanbul Başakşehir’de bulunan TOKİ Osmangazi İlköğretim Okulu 3. sınıf öğrencilerine idam ipi vererek fotoğraflarını yayınlayan Aydın Erkmen adlı öğretmene kınama “cezası” verildi.Öğretmene kınama verildiği Milli Eğitim Bakanı İsmet Yılmaz’ın, HDP Adana Milletvekili Meral Danış Beştaş’ın soru önergesine verdiği yanıtla ortaya çıktı.

Olay geçtiğimiz Aralık ayında gerçekleşmiş,öğrencilerinin eline “idam ipi” vererek çektirdiği fotoğrafı Facebook hesabından paylaşan Aydın Erkmen isimli ‘öğretmen’ “Ya devlet başa Ya kuzgun leşe… Başkaaaan…! Adalet istiyoruz” diye yazmıştı.

The post Çocuklara İdam İpi Veren Öğretmene “Ağır ” Ceza: Kınama appeared first on Meydan Gazetesi.

“Suçluları caydırmak gerekçesiyle” günümüzde bazı devletler tarafından uygulanan “legal” devlet cinayeti idam cezası ve infazında son örnek ABD’de yaşandı.

ABD’de cinayetten idama mahkum edilen Ledell Lee adlı mahkumun cezası, cezanın zaman aşımına uğramasına 4 dakika kala infaz edildi
ABD’nin Arkansas eyaletinde cinayet suçundan idama mahkum edilen Ledell Lee , cezasının zaman aşımına uğramasına 4 dakika kala idam edildi. 51 yaşındaki Lee, 1993’te Debra Reese adlı kadını katlettiği için idama mahkum edilmişti.Ancak Lee’nin infazındaki bazı önemli ve etkilyeci “detaylar” göze çarpıyordu.

Arkansas eyaleti yöneticileri zehirli iğne infazlarında kullanılan ilaçların son kullanma sürelerinin Nisan ayı sonunda dolacak olması nedeniyle, Lee’nin de aralarında olduğu 8 idam mahkumunun cezalarının infazını birkaç gün içerisinde gerçekleştirme kararı almıştı. Ancak yerel mahkeme, mahkumlardan ikisinin infazlarını son dakika kararıyla durdurmuştu.

İlaç şirketleri, son yıllarda büyük tartışma konusu olan zehirli iğneyle yapılan infazlar için cezaevlerine ilaç tedarik etmeyeceklerini açıklamıştı. Eyalet yetkilileri ise, “ellerindeki ilaçları kullanabilmek için” 12 yıldır uygulanmayan idam cezalarını bir an önce gerçekleştirmek istiyordu.

The post Zaman Aşımına 4 Dakika Kala, “Zehir Elde Kalmasın Diye” İnfaz! appeared first on Meydan Gazetesi.

The post “Terörün Eğitimi Eğitimin Terörü” – Şeyma Çopur, Meltem Çuhadar appeared first on Meydan Gazetesi.

Devlet ve erkek egemen sistem arasındaki ilişkinin birbiriyle ne kadar iç içe geçmiş olduğunu anlamak için, Özgecan’ın katiline ne yapalım tartışmalarına bakmak kafi olacaktır. Meselenin aslını anlamamıza izin vermeden yapılan algı manipülasyonu devletin savunma mekanizmasıdır. Erkek şiddetinin üreticisi devletin bürokratlarının, Özgecan’ın katli üzerinden geliştirdikleri refleksleri, içerisinde bulunulan erkek yapıyı anlamak adına önem taşıyor.

Tabi akıllara öncelikle, erkek devletin en başındakinin söyledikleri geliyor; kadınların erkeğe emanet oluşu… Meclis Başkanından Enerji Bakanına, Adalet Komisyonu Başkanından ana muhalefetine erkek egemen sistemin bürokratları “idam”ın bir çözüm olarak tartışılması gerektiğini vurguladı.

Erkek şiddetini engellemeye yönelik bu akıllara zarar formül ekonomiden sorumlu bakan tarafından önerildi.

Tabi bir de eski Aileden Sorumlu Devlet Bakanı’nın daha modern bir yöntem olarak sunduğu “hadım” önerisi vardı.

Tartışmaların algı manipülasyonu olduğu aşikardı. Aynı senaryo bundan önceki kadın katliamlarında da oynandı. Çözüm olarak sunulanlar, erkek şiddetine yönelik olması bir kenara, problemi tekrar ve tekrar üretmeye neden olacak cinsten. Erkek şiddetine erkek aklıyla çözüm arayanlar, erkek olmanın sadece biyolojik bir durum olmadığını defalarca göstermiş oldu.

İdam ve hadım gibi öneriler, gerçekte erkek şiddetini normalleştirirken, hem devlet ve erkek şiddeti arasındaki ilişkiyi görünmez kılıyor, hem de şiddet üreten politikaların ve uygulamalarının üstünü kapıyor. Tartışmalar erkek şiddetinin varlığına odaklanmaktan ziyade, bilinçli bir şekilde idam/hadım gibi tali tartışmalara çekiliyor. Dahası erkek şiddetinin somutlaştığı mecra olarak beden, böylelikle devlet eliyle disipline edilmesi gereken bir şey olarak tekrar anlamlandırılıyor.

Evet, devletin bu süreçte yaptığı şey tam da bu bedenlerin disipline edilmesi.

Aslında bedene yönelik bu tartışmalardaki gizli gündem olan insan bedeni üzerinde hak iddia etme, gerçek gündemden uzak tutularak topluma yedirilmeye çalışılıyor. Aynı erkek iktidarın kadın bedeni üzerinde iddia ettiği hak, modern devletin tahakkümü altında bulunan bireylerin bedenleri üzerinde de iddia ediliyor. Modern devletin beden politikalarının mantığı buna dayanıyor.

Cezalandırma, cinsellik, sağlık, yaşam ve ölüm gibi kavramlar erkek devletin bu politikasıyla, insan bedeni disipline edilmeye, uysallaştırılmaya ve kapitalist sistem için daha uyumlu ve verimli hale getirilmeye çalışılıyor.

Modern devlet egemenliği, meşruiyetten önce şiddet kullanma tekelinden alır. Erkekliğin sürekli bir biçimde devlet denen mekanizmanın döngüsünde üretildiği yer de tam burasıdır.

Yok edilmesi gereken erkeklik işte tam buradadır!

The post Ne İdam Ne Hadım appeared first on Meydan Gazetesi.