Korona virüsü nedeniyle binlerce inşaat işçisi işsiz kaldı. İstanbul’da sadece, 15 günde çalışan sayısı 50 ve üzeri olan 726 işletmeden 15 bin 191 inşaat işçisi işten çıkartıldı. Devrimci Yapı İş İnşaat ve Yol İşçileri Sendikası, “İnşaatlarda ölümle burun buruna çalışan inşaat işçileri şimdi de korona virüsü salgını ile işsizlik açlık arasına şıkışmış durumdalar” açıklamasını yaptı.

Coğrafyamızda 216 bin işletmede sayısı 1 milyon 117 bine varan işçinin olduğu bilgisine yer verilen açıklamada, İstanbul genelinde ise 45 bin işletmede 295 bin inşaat işçisinin olduğu belirtildi. İnşaatlarda çalışan inşaat işçilerinin şimdilerde koronavirüs fırsatçılığı ile bugüne kadar coğrafyamız genelinde henüz sayısı bilinmeyen binlerce işçinin işten atıldığını kaydetti.

The post İstanbul’da 15 Günde 15 Bin 191 İnşaat İşçisi İşten Çıkarıldı appeared first on Meydan Gazetesi.

AtlasGlobal’in iflasının ardından birikmiş maaşlarını, kıdem, ihbar ve özlük haklarını alamayan çalışan işçiler, kurdukları “Atlas Zedeler Adalet Platformu” (A.Z.A.P) aracılığıyla sesini duyurmaya çalışıyor.

A.Z.A.P, Koronavirüs salgınına da gönderme yaparak “Evinde kal, sesimiz ol. Evinden destek ol!” dedi.

The post AtlasGlobal İşçileri Haklarını İstiyorlar appeared first on Meydan Gazetesi.

The post Kenan Güngördü Yürüyüşünün Beşinci Gününde Sakarya’daydı appeared first on Meydan Gazetesi.

Bartın’ın Amasra ilçesinde kurulu bulunan Hema Madencilik AŞ’de çalışan 26’sı sendikasız 209 maden işçisi mali sıkıntılar gerekçe gösterilerek işten atıldı. 52 günlük ücret, bayram ikramiyeleri ve sosyal hakları ödenmeyen işçiler işyeri önünde bekleyişe geçti.

Genel Maden İşçileri Sendikası (GMİS) yöneticileri, işyerine ziyarette bulunarak sendika üyesi işçilerle görüştü. GMİS Genel Başkan Yardımcısı İsa Mutlu, “Krizleri, mali sorunları yaratanlar hiç şüphe yok ki biz işçiler değiliz ve bunun bedelini de ödemek istemiyoruz. Biz bu sorunların bedelini maalesef iş akitlerimizin fesh edilmesiyle zaten ödüyoruz. Biz hakkımızı, hak ettiğimiz ücretleri istiyoruz. İşveren ise mali sorunlar nedeniyle bu ücretleri ödeyemeyeceğini söylüyor. Biz bu ücretlerimizi istiyoruz, tazminatlarımızın ne zaman ödeneceği ile ilgili bir takvim üzerinde anlaşmak istiyoruz. Başka yolumuz yok” dedi.

GMİS heyeti, işçileri ziyaretlerinin ardından şirket yöneticileri ile Enerji ve Tabii Kaynaklar Bakanlığı yetkilileri ile çeşitli görüşmeler yaptı. Yaptıkları görüşmeler hakkında işçilere bilgi veren Mutlu, “Gerek şirket yöneticileri, gerekse Enerji ve Tabii Kaynaklar Bakanlığı yetkilileri sorunun çözümü yönünde değerlendirmeler yapacaklarını ve bizleri bilgilendireceklerini söylediler. Gelişmelere göre yeni kararlar alacağız” dedi.

The post Hema Madencilik’te 209 İşçi İşten Atıldı appeared first on Meydan Gazetesi.

Yıllar yılı konuşulan “taşeron işçilere kadro” meselesi, bu yıla da damgasını vurdu. Müjdeyi veren Erdoğan; bu lütfu bahşettiği işçiler için bazı sınavlar ve soruşturmalar hazırlandığını da duyurdu. Bu sınav ve soruşturmalardan biri de güvenlik sınavı ve soruşturmasıydı.

2018 yılının başlarında taşeron işçiler kadro almak için sınavlara girdi, bazı işçiler ise güvenlik soruşturmasına tabi tutuldu. Arşiv araştırması sonucunda işten çıkarılan birçok işçiden biri, “Dimyat’a pirince giderken evdeki bulgurdan olma” sürecini şöyle anlatıyordu:

“2018 başında kadroya alınacağız diye büyük bir hevesle sınavlara girdik. Nisan başında sonuçlar açıklandı. Yaklaşık 300 işçi ‘arşiv araştırmasından olumsuz sonuç geldi’ veya ‘güvenlik soruşturmasına takıldınız’ gibi sözlerle işten çıkarılmış. Kadro beklerken, elimizdeki işten de olduk.”

Taşeron işçilere kadro verme vaadiyle açılan soruşturmaların ve yapılan sınavların asıl amacının, işçiye kadro değil kapının önünü göstermek olduğu, gözler önüne serildi. İşçinin bu sömürü ve oyuna karşı direniş ile cevap vermesi, birçok işçinin de sesine ses oldu.

Yaşanılanlardan sonra güvenlik soruşturmasının kriterlerinin ne olduğuna, patronların işçileri neye dayanarak işten çıkardığına yönelik sorulara, bakanlığın cevabı şöyle oldu:

“Güvenlik soruşturması kriterleri, gizli bir yöntem olduğu için bilgisinin verilmesi uygun görülmemiştir”.

Tabi ki bakanlıktan bu konuya dair işçileri aydınlatacak bir açıklama beklenilecek değildi. Yapılan açıklamanın alt okumasından anlaşıldığı gibi, aslında “biz istediğimizi yaparız siz de izlersiniz.” Ama öyle olmadı.

Kayseri’de Eğitim ve Araştırma Hastanesi ile Erciyes Üniversitesi Tıp Fakültesi’nde çalışan 150, İzmir’de Ege Üniversitesi’nde 400, İstanbul Zeytinburnu Belediyesi’nde 11, Ataşehir Belediyesi’nde 109, Beşiktaş Belediyesi’nde 40, Amed’de Bağlar Belediyesi’nde 250, Balıkesir Büyükşehir Belediyesi’nde 300 işçi güvenlik soruşturması ve arşiv araştırması bahanesiyle işten atıldı. Belediyelerin hemen hepsi “valilik kararı bu, yasalara uymak zorundayız” açıklamalarında bulunsa da Ataşehir Belediyesi işçilerinin direnişi kazandı. 109 işçi işe geri alındı ve bahanelerinin, yasallık kılıflarının işçilerin direnişlerinin önünde duramayacağı bir kez daha kanıtlandı.

Taşerona kadro vaat eden KHK’nın, kadroya geçebilecek işçilerin kapsamını dar tutması ve geçecekleri kadronun sadece statüsel değişiklikler içermesi, iktidarın “taşerona kadro verdik” söylemiyle göz boyamak istediğini kanıtlamıştı. Güvenlik soruşturması yoluyla gerçekleşen işten çıkarmaların ise taşerondan kadroya geçecek işçilerin sayısını belirli bir sınırda tutmak ve kendi görüşünden olmayan işçileri işten çıkarmak amaçlı olduğunu özellikle Şubat, Mart ve Nisan aylarında coğrafyanın her köşesine yayılan işten çıkarmalarla görmüş olduk. Bu durum karşısında neler yapılabileceğini de…

Merve Demir

[email protected]

Bu yazı Meydan Gazetesi’nin 45. sayısında yayınlanmıştır.

The post Güvenlik Soruşturmalarına İşçiler Direniyor – Merve Demir appeared first on Meydan Gazetesi.

İskoçya’da Edinburg’da bir süpermarkette işi ürünlerin isimlerini sesli bir şekilde söylemek ve onlar hakkında bilgi vermek olan Fabio isimli robot yoğun iş temposu ve gürültülü ortam yüzünden ürünleri karıştırınca işten atıldı

Fişi çekilen Fabio’nun tazminat alıp alamayacağı ise merak konusu!

The post Fabio: İşten Çıkarılan İlk Robot! appeared first on Meydan Gazetesi.

15. haftadır direnişte olan Eren Enerji işçileri şirket yöneticilerinden yılbaşına kadar işlerine geri dönmüş olacakları sözünü aldıklarını duyurarak verilen sözün takipçisi olacaklarını belirttiler.

DİSK/Enerji-Sen’de örgütlendikleri için işten çıkarılan Eren Enerji işçileri “İşimizi geri istiyoruz” söylemiyle her hafta Cuma gün Eren Enerji şirketinin önünde eylem yapmaya başlamıştı. İşçiler üç hafta önce de taleplerine yanıt alamadıkları için Eren Enerji şirketinin önünde nöbete başlamıştı. İşçilerin direnişi 15 haftayı geride bırakırken işçiler işe geri dönme sözü aldıklarını duyurdular.

The post Direnen Eren Enerji İşçileri Yılbaşına Kadar İşbaşı Yapacaklar! appeared first on Meydan Gazetesi.

Kayyum işten çıkarmalara devam ediyor. Sputnik Kurdistan’ın haberine göre Diyarbakır Büyükşehir Belediyesi’ne atanan kayyum belediye bünyesindeki pek çok bölümden 158 işçiyi işten çıkardı. Kayyum göreve atandığı günden bu güne yaklaşık 1000 işçiyi işten çıkarmış oldu.

The post Diyarbakır Büyükşehir Belediyesi’nde Kayyum 158 İşçiyi İşten Çıkardı appeared first on Meydan Gazetesi.

Devletin, sermaye sınıfıyla işbirliği içinde, metal işçilerinin grevine karşı 29 Ocak’ta yayımladığı yasaklama kararı, son 13 yılda 7. grev yasağı. İşçilerin mücadele araçlarına ve örgütlenmesine karşı devletin saldırılarını yoğunlaştırdığı bu süreçte, metal işçilerinin 12 Eylül 1980 askeri darbesi öncesi gerçekleştirdiği MESS direnişlerinin, o dönemde bu önemli patron örgütlenmesini yenilgiye uğrattığını hatırlamak gerekir.

1959’da kurulan MESS(Türkiye Metal Sanayicileri Sendikası), o yıllarda yavaş yavaş sendikal örgütlenmeye yüzünü dönen işçi sınıfının mücadele ivmesini yavaşlatmayı; metal iş kolu ve tüm iş kollarında “çalışma barışının sağlanması” adı altında işçilerin sermaye sınıfına karşı koşulsuz itaatini amaçlıyordu. Kuruluş bildirgesine bu maddeyi koyan MESS, öte yandan işçi ücretlerinin arttırılması, sosyal hakların geliştirilmesi, çalışma saatlerinin düşürülmesi, iş güvencesinin sağlanması gibi talepleri toplu sözleşme masasında müzakere etmeye bile yanaşmıyordu.

15-16 Haziran 1970’in büyük işçi direnişinde mücadele pratiği anlamında ilk kez işçilerin karşısına çıkan MESS, bu süreçte DİSK’in kurucu sendikalarından olan Maden-İş’e karşı bir karalama kampanyasına girişti. MESS yöneticileri, o yıllarda devletin muhalifleri üzerinde bir baskı aracı olarak yasalaşan DGM’yi (Devlet Güvenlik Mahkemeleri: Yakın zamana dek yürürlükte olan Özel Yetkili Mahkemeler’in benzeridir.) desteklediler ve Maden-İş kurucularının bu mahkemelerde yargılanması için kulisler yaptılar. Bu dönemde MESS yönetiminde, daha sonra başbakan ve cumhurbaşkanı olan Turgut Özal’ın bulunması, patron sınıfı ve devletin çıkar birlikteliğine dair iyi bir tarihsel örnek olmasının yanı sıra içinden geçtiğimiz süreçte yasaklanan metal işçileri grevinin önemini gösteriyor.

Anayasa Mahkemesi’nin 11 Ekim 1975’de iptal ettiği Devlet Güvenlik Mahkemeleri Yasası’nın 1976’da dönemin sağ partilerince (MHP-MSP-AP) oluşturulan Milliyetçi Cephe (MC) Hükümeti tarafından yeniden öne sürülmesi ve DGM’lerin yeniden yasallaştırılma girişimlerine karşı yaygın işçi direnişleri ve gösteriler başladı.

DİSK yönetiminin süreci geçiştirmeye yönelik göstermelik olarak siyah çelenk koyma “eylemlerine” ve işçilere somut bir mücadele hedefi koymaktan uzak “eylem konusunda işçilerin serbest bırakılacağı” kararı karşısında işçiler; İstanbul, İzmir, Ankara, Bursa, Antalya, Adana, Mersin, Diyarbakır, Kayseri, Sakarya, Balıkesir’de iş bıraktı. Demir-Çelik işçilerinin yanı sıra Aliağa ve İpraş Rafinerileri, Erdemir, Türk Demir Döküm, Sungurlar, Pirelli, Goodyear, Tofaş, Renault fabrikalarında üretim “DGM’ye Hayır!”, “MC’ye Hayır!” sloganları eşliğinde tamamen durduruldu. DGM direnişi, yaşanan gözaltılara ve işten atmalara karşın başarıyla sonuçlandı ve DGM yasası engellendi.

“DGM’yi ezdik, sıra MESS’de” şiarıyla hareket eden işçiler, 1977 yılında, grev ve direniş süreçleri karşısında işten çıkarmalar ve lokavt gibi işçi düşmanı tavırlarını daha da katılaştıran MESS’e karşı mücadelesini büyüttü. 1977,78 ve 80 yıllarında gerçekleşen MESS direnişlerinin odağında aslında işçi ücretleri ve ekonomik taleplerden öte politik mücadelelerini önceleyen ve bu doğrultuda örgütlenme haklarının engellenmesine yönelik patron ve devlet saldırılarına karşı bir mücadele hattı vardı. Bu direnişlerin böylesi bir doğrultuda örülmesi ve dahası başarıya ulaşması, bu topraklardaki işçi ve ezilenler mücadelesinin bundan sonraki seyrine yönelik önemli ipuçları veriyor.

İşçi sınıfının örgütlülüğüne ağır bir darbe indiren 12 Eylül 1980 askeri darbesinden sonra MESS, azgınca saldırıya girişti. DİSK ve Maden-İş darbeyle birlikte kapatılmıştı. Ama Türk-İş’e bağlı işbirlikçi Türk Metal’e dokunulmamıştı. MESS, 1983’te yasalarda yapılan değişikliklerden sonra, Maden-İş üyesi işçilerin kayıtlarını Türk Metal’e verdi ve Türk Metal’e üye olmalarını sağladı. O günden beri toplu sözleşme görüşmeleri, çoğunluğu elinde tutan Türk Metal’le MESS arasında yürütülüyor. Türk Metal, MESS’in her dayatmasına boyun eğiyor. Bu iki sendika, on binlerce metal işçisine ortak eğitim seminerleri adı altında uslu olmalarını, maaşlarını alıp seslerini çıkarmamalarını nasihat ediyorlar ve “Patron ne kadar kazanırsa, işçi de o kadar kazanır.” yalanına işçileri inandırmaya çalışıyorlar.

Metal işçilerinin tüm baskılara rağmen örgütledikleri grevin ikinci gününde, yasaklanma kararının açıklanmasıyla beraber greve çıkmaya hazırlanan işyerlerinde büyük bir öfke hakim oldu. İstanbul’da bulunan Ejot Tezmak ve Paksan Makina fabrikalarında işçiler vardiya çıkışlarında toplantılar alarak yasağa karşı işyeri işgalleri seçeneğini tartıştılar. Gebze’de bulunan ve metal sektörünün köklü fabrikalarından olan Sarkuysan’da ise benzeri bir filli durum, kısmen Birleşik Metal-İş’in tutumu nedeniyle hayata geçirilemedi. İşçiler yasağa karşı fiili durum yaratarak fabrika işgallerini kısmi de olsa gerçekleştirmeye başlarken, sendikadan, somut bir mücadele yöntemi önermekten uzak ve muğlak bir “yasağı tanımıyoruz” tavrı geldi. Mücadeleye devam edilecekti, ama nasıl?

Hem grev yasağına karşı sıcağı sıcağına karşılık verilememiş, hem de yasak kararının ertesi günü yapılan toplantının ardından, özellikle işgallerin sürdüğü iki işyerine yönelik olarak “pazartesiyi beklemeleri” salık verilmişti. Buna karşın Ejot Tezmak ve Paksan işçileri yaratmış oldukları fiili fabrika işgali durumunu koruyan açıklamalar yaptılar. “Biz bitti demeden bu grev bitmez” diyen Ejot işçileri, pazartesi günü fabrikaya girdiler, fakat üretim yapmadılar. Benzer biçimde Paksan işçileri de fabrikaya girdiler, fakat sendika önlüklerini giyerek tüm vardiyalarda üretimi durdurdular. Metal işçilerinin mücadelesi, bugün de MESS, devlet ve hatta sendika bürokrasisine karşı sürüyor. Tıpkı sınıf kardeşlerinin 1977-80 yılları arasında DGM’ye, MESS’e ve MC hükümetlerine karşı verdiği mücadelede olduğu gibi, sendikal bürokrasiye mahkum olmayıp kazanmak için yükselen sesleri duyuyoruz:

“Şalter İnecek, Bu İş Bitecek!”

Fırat Binici

[email protected]

Bu yazı Meydan Gazetesi’nin 24. sayısında yayımlanmıştır.

The post “Şalter İnecek, Bu iş Bitecek!” – Fırat Binici appeared first on Meydan Gazetesi.