1 Mayıs 1977’de  Taksim Meydanı’nda katledilen  37 kişi Kazancı Yokuşu’nda anıldı.

Anmada konuşan 78’liler Girişimi İstanbul Sözcüsü Yunus Bircan, 41 yıl önce Taksim Meydanı’nda 500 bin emekçinin silahlı, bombalı saldırıya uğradığını hatırlattı. Bircan “41 yıl önce, şu an basın açıklaması yaptığımız Taksim-Kazancı Yokuşu’nda, 8’i kadın, 35 insanımız bu saldırı sonucu öldürüldü, 126 kişi yaralandı” dedi.

41 yıl önce Kara Kuvvetleri Komutanlığı bünyesinde örgütlenen darbenin başarıya ulaşması için “şok” bir toplumsal-siyasal ortama ihtiyaç duyulduğunu kaydeden Bircan, ’77 1 Mayıs Katliamı’nın bunun için yapıldığını söyledi.

1 Mayıs Katliamı’nın sorumlularının açığa çıkarılmasını isteyen Bircan, “Özgürlük meydanımızı yasaklıyorlar. Bu kabul edilemez” diye konuştu..

Bircan son olarak “Bu meydan 1 Mayıs Meydanıdır! Taksim Meydanı üzerindeki yasak kaldırılmalı ve tam burada, Kazancı Yokuşu’nun başına bir anıt yapılmalıdır” dedi.

Açıklamanın ardından anma, katledilenler anısına bırakılan karanfillerle son buldu.

The post 1977’de Taksim Meydanı’nda Katledilenler Kazancı Yokuşunda Anıldı appeared first on Meydan Gazetesi.

İstanbul Büyükşehir Belediyesi inşaat çalışmasının ardından caddede ‘peyzaj düzenlemesi’ne gidileceğini açıkladı. Proje kapsamında da Beyoğlu İstiklal Caddesi ve Taksim Meydanı’na yerleştirilecek saksıların bir kısmı getirildi.

Proje kapsamında 1350 metrelik caddeye 24 saksı yerleştirilecek. İstiklal Caddesi’nin Taksim Meydanı’na bağlandığı noktaya da sekiz saksı konulacak. Taksim Meydanı, Ağa Cami önü, Galatasaray Meydanı, Odakule ve Tünel Meydanı’nı kapsayan çalışma kapsamında, 20 metre arayla saksılar yerleştirilecek.

Devlet aklı Taksim ve İstiklal Caddesi’ni yeşillendirmek için ilk olarak nostaljik tramvayın yolunu yeşil asfalt ile kaplamıştı.

The post Taksim “Yeşil”lendiriliyor appeared first on Meydan Gazetesi.

REFERANDUMA DAİR 3:

EKMEK İÇİN KAVGAYA, ADALET VE ÖZGÜRLÜK İÇİN DEVRİME!

Trafikte sıkıştın, işe geç kaldın, izin almadan işe geç kalmak yasak. Uyarırlar, maaşından yarım gün kesinti yaparlar. Mola hakkın, çıkmak istedin; izin almadan molaya çıkmak yasak. Arkadaşın, dostun, akraban geldi; gidip konuşmak yasak. Telefon çaldı, telefonla konuşmak yasak. Maaşını kesintili aldın, kesintiyi sormak yasak. Hakkın çalındı, direnmek yasak. Senin gibi işçilerin 1886’da başlattığı kavga senin günün olmuş, o gün Taksim Meydanı yasak. Taksim Meydanı; çünkü senin gibi işçiler 1977’de milyonlar olup doldurmuşlar bu meydanı. Korkan iktidarlar 34 işçiyi katletmiş, senin gününde seni katletmişler. Ondan yaşadığımız toprakların 1 Mayıs Meydanı TAKSİM MEYDANI olmuş.

The post Devrimci Anarşist Faaliyet’in Referanduma Dair Yayınlanan 3. Bildirisi appeared first on Meydan Gazetesi.

The post Medyan Haber’in Objektifinden 1 Mayıs appeared first on Meydan Gazetesi.

Gözaltına alınan 9 Mücadele Birliği üyesinden ismi öğrenilenler şöyle: Hasan Kaskir, Nurten Karahanvi, Muhammet Hizmetçi, Yilmaz Ekşi.

The post Taksim’e Çıkmak İsteyen Mücadele Birliği Üyeleri Gözaltına Alındı appeared first on Meydan Gazetesi.

1 Mayıs için Taksim Meydanı’na çıkan ve “Yaşasın 1 Mayıs” sloganı atan iki Mücadele Birliği okuru gözaltına alındı.

The post Taksim Meydanı’nda 1 Mayıs Gözaltısı appeared first on Meydan Gazetesi.

Füsun Turcan Elmaslıoğlu’nun “Bellek Kayması” adlı çalışması katliamın 40. yıldönümünde 1 Mayıs 1977’de Taksim Meydanı’nda çekilmiş eski fotoğraflarla güncel fotoğrafların birbirine katıştırılmasıyla oluşturulmuş.

Elmaslıoğlu’nun 2013 1 Mayıs’ı öncesi hazırladığı çalışma aradan geçen onlarca yılın ardından yaşanan sosyal,ekonomik ve politik değişimleri de göz önüne seriyor.

1 Mayıs 1977’deki katliamda yaşamını yitiren 34 kişiden çoğunun, alana giren polis  panzerlerinin yarattığı panik ve izdihamdan sıkıştığı Kazancı Yokuşu’nun önünden bugün  geçenler, adeta katliamın “bellek kaymasını” yaşıyorlar.

Taksim Meydanı’na dair yaşa(tı)lan bir başka “bellek kayması” ise, sayısız eyleme ev sahipliği yapan meydanın,bu politik kimliğinin devlet tarafından içinin boşaltılmak istenmesi.

The post 40 Yıl Önce,40 Yıl Sonra,1 Mayıs,Taksim ve “Bellek Kayması” appeared first on Meydan Gazetesi.

İstanbul Lale Festivali çerçevesinde Taksim Meydanı’nda oluşturulan lalelere onlarca güvenlik konuldu. 1 Mayıs’a günler kala Taksim Meydanı’nı yine ‘polis bariyerleriyle’ kapatan devlet, ‘İstanbul Lale Festivali’ bahanesiyle iç güvenliğini de arttırdı.

The post 1 Mayıs Öncesi “Lale Güvenliği” appeared first on Meydan Gazetesi.

İstanbul’dan Yalova’ya, Çanakkaleden Balıkesir’e, Eskişehir’den Ankara’ya, Antalya’dan İzmir’e, Kayseri’den Dersim’e Êlih’ten Agırî’ye

1 Mayıs Kavgamız Sürüyor

1886’dan bu yana işçilerin, patronlara ve devlete karşı kavga günü olan 1 Mayıs’ta dünyanın her yerinde olduğu gibi coğrafyamızda da tüm yasaklamalara karşı işçiler, ezilenler alanlardaydı.

İstanbul’da devletin 1 Mayıs alanı olan Taksim Meydanı’nı yasaklaması önceki yıllarda olduğu gibi bu yıl da sürdü. 1 Mayıs’a günler kala Taksim Meydanı’nı ve Taksim’e çıkan yolları on binlerce polis, 7 km’lik demir bariyer ile kapatan devlet, yürüyüş güzergahlarına da TOMA’lar ve binlerce polis ile yığınak yaptı. Sendikalar, meslek örgütleri ve devrimci kurumlar ise bu yıl ana yürüyüş kolu olarak Beşiktaş’ı belirleyerek burada toplandı.

Devrimci Anarşist Faaliyet, Lise Anarşist Faaliyet, Anarşist Gençlik, Anarşist Kadınlar, Kara-Kızıl İstanbul, İstanbul Anarşi İnisiyatifi, başkaca anarşist grup ve otonomlar da sabahın erken saatlerinden itibaren Beşiktaş Meydanı’nda toplandı. DAF burada “Anarşist Devrime Faaliyetle” yazılı pankart açtı. Ayrıca İsviçre’den İstanbul’a dayanışma için gelen Revolutionarer Jugend(Devrimci Gençlik) örgütü de kendi pankartlarıyla birlikte Beşiktaş Meydanı’ndaydı.

Öğlen saatlerine kadar farklı grupların toplandığı meydandan Taksim’e yürüyüş başlamadan polis saldırısı başladı. TOMA, biber gazı ve plastik mermiler ile gerçekleşen saldırıda sivil ve çevik kuvvet polisleri ara sokaklarda çok sayıda gözaltı yapmaya başladı. Diğer yürüyüş kolu olan Şişli’de ise aynı saatlerde yoğun bir polis saldırısı gerçekleşti. Kurtuluş ve Okmeydanı’nda polis saldırısı sonucu çatışmalar çıktı. Tüm gün süren saldırılarda yüzlerce insan gözaltına alınırken 19 kişi tutuklandı.

Yalova’da sendika ve meslek örgütleri ile devrimci kurumların çağrısıyla bu yıl ilk defa Cumhuriyet Meydanı’nda bir miting gerçekleştirildi. DAF, “Anarşist Devrime Faaliyetle” pankartı ile mitinge katıldı.

Antalya’da ise Cumhuriyet Meydanı’nda ikinci defa gerçekleşen mitinge devrimci anarşist MAKİ, “Devrim Özgürlük Anarşizm Örgütlenmektir” yazılı pankartı ile katıldı. Kürdistan’da ise Êlîh’te bölgesel bir miting gerçekleştirildi. Mitinge Amed’den ve Agırî’den DAF, “Karkerên Şoreşê Dıafırinın Jîyanê – Devrimci Anarşist Faaliyet “ yazılı pankart ve “Anarşist Devrime Faaliyetle” dövizleri ile katıldı. Dersim’de de DAF gerçekleşen mitinge kendi dövizleriyle katıldı.

Ankara’da Taçanka Anarşist Komunist Kolektif ve Ankara Anarşi İnisiyatifi Sıhhıye Meydanı’nda toplanarak Kızılay Meydanı’na doğru yürüdü.

Eskişehir’de Eskişehir Anarşi İnisiyatifi, ‘İktidarı Arzulamak İnsanın En Büyük Lanetidir’ pankartıyla 1 Mayıs günü alanlardaydı.

Çanakkale’de Rüzgar Otonomu, Bayram Değil İsyan – Haymarket 1886′ pankartıyla yürüdü.

Balıkesir Kara-Kızıl Otonom, Kayseri Anarşi İnisiyatifi’de 1 Mayıs günü bulundukları şehirlerde kara bayrakları alanlarda dalgalandırdı.

1 Mayıs 2015 günü İstanbul’da 452 kişi gözaltına alındı, 19 kişi tutuklandı, 51 kişiye de yurt dışına çıkış yasağı getirildi. Ayrıca 1 Mayıs sonrası İzmir’de 21 kişi arama noktalarında yaşanan arbede bahane edilerek bir hafta ara ile gerçekleştirilen baskınlarda gözaltına alındı. 21 kişiden 9’u tutuklandı.

Bu haber Meydan Gazetesi’nin 27. sayısında yayımlanmıştır.

The post 1 Mayıs Kavgamız Sürüyor appeared first on Meydan Gazetesi.

2012 yılının Mayıs ayında çıkan ilk sayısından itibaren, aylık olarak yayınlanan Meydan Gazetesi’nin 26. sayısını elinizde tutuyorsunuz şu anda. Gündelik işleyişe ve var olan gündeme dair anarşist bir perspektifle değerlendirmeler yapan ve bu değerlendirmeleri okuyucularıyla buluşturan anarşist gazete Meydan, yayınlandığı ilk günden bu yana, kolektif bir çabanın ürünü olarak hazırlanıyor ve ulaştırılıyor coğrafyanın dört bir yanına.

Şüphesiz ki yalnızca yazınsal bir faaliyetten ibaret olmayan Meydan, ezilenlerin isyanının ve mücadelesinin var olduğu her alandan besleniyor ve bu mücadeleyi büyütmenin bir aracı olarak, okuyucularıyla direniş meydanlarında buluşuyor. Meydan, tüm ezilenlerle birlikte, her türlü tahakküm biçimine meydan okuyor.

Kışın yağmur yazın güneş demeden, sabahın erken saatinde işine gidenin, okuluna yürüyenin yoluna çıkar “patrona, ustabaşına, öğretmene, idarecilere” karşı direnenlerin gazetesi Meydan. Metrobüs durağından geçerken, otobüse binerken, üniversite koridorlarında yürürken, fabrikanın önünde patrona karşı direnirken yankılanır sesi: “Meydan direnenlerin gazetesi”. İktidarların dağıtımına bile tahammül edemediği ve her fırsatta saldırdığı Meydan, Taksim’den Kadıköy’e, Yalova’dan Amed’e, Antalya’dan Suruç’a kadar dört bir yanda dillendiriyor direnişin sesini.

Erkek olmayan toplumsal yaşamın kıyısına itilir; erkeklerin sevgisi her gün en az üç kadını katleder, LGBTİ bireyler ataerkinin dişlileri arasında öğütülürken Meydan, heteroseksizme ve cinsiyetçiliğe karşı direnenlerin meydanı oluyor. Kadınlar, “Katledilen Kadınlar İsyanımızdır” diye haykırırken; Meydan her Mart ayında sayfalarını bedenleri, kimlikleri, varoluşları yok sayılan kadınlara bırakıyor ve coğrafyanın dört bir yanında ataerkiye karşı Meydan okuyan kadınların sesi oluyor.

HES, RES, GES denilerek, ekolojik yıkımlar yaşam alanlarımızı talan ederken Meydan, Loç Vadisi’nde HES’lere, Bergama’da siyanüre, Gerze’de termiğe ve Akkuyu’da nükleere karşı yaşamı savunanların Meydan’ı oluyor, katil şirketlerin karşısına dikiliyor.

Çocukların eline verilen oyuncak silahlarla başlayan; milli marşlarla, nizami sıralarla, üniformalarla ve okullarla normalleştirilen; zorunlu askerlik hizmetiyle kendisini dayatan; kaza, şakalaşma, cinayet adı altında yaşanan “şüpheli ölümler”le yaşamlarımızı çalan militarizme inat Meydan, ölmeyi, öldürmeyi, kardeş kanı dökmeyi ve savaşmayı reddedenlerin meydanı oluyor.

Zengini daha zengin ederken, bizleri daha da hiçleştiren emek sömürüsüne; patronların kar hırsı uğruna fabrikalarda, atölyelerde, inşaatlarda her gün yeni bir işçinin daha katledilmesine; Soma’da, Ermenek’te, Torunlar’da yüzlerce işçinin yaşamını yitirmesine karşı isyan edenler yaşamları için direnirken; Meydan da işte bu direniş meydanlarında, 1 Mayıs’larda yazılıyor, okunuyor.

Yeni bir dünya yaratmak için mücadele edenler zindanlara kapatılır, F tipleri, tecritler ve yasaklarla tutsakların benlikleri yok edilmek istenirken Meydan, “yalınayak” direnen özgür tutsakların kalemi, Metris’in, Kandıra’nın, Kırıklar’ın meydanı oluyor.

Halkın isyanı seçimlere kanalize edilip, öfkesi oy sandıklarına hapsedilmeye çalışılırken Meydan “Koltuk Sizin, Özgürlük Bizimdir” diye haykırıyor sokaklarda. Her yeni seçim döneminde parlamentarizme sıkıştırılan özgürlüğü, doğrudan demokrasi mücadelesinde, fabrika işgallerinde, özyönetim deneyimlerinde ve direniş çadırlarında yazıyor.

Bizleri çizdikleri sınırlara hapsedip birbirimize düşman eyleyenler dilimizi, kimliğimizi varoluşumuzu yasaklayıp, bizleri yok etmeye çalışsalar da Meydan, yerinden yurdundan ötelenenlerin, sürgün edilenlerin meydanı oluyor ve milliyetçiliğe karşı halkların kardeşliğini haykırıyor. Sokaklarda taş atan çocuklar, Kobane’de direnen halklar kazanırken Meydan, direniş halaylarında yazılıyor, Newroz meydanlarında okunuyor.

Devletin bakanı polisini korur, cumhurbaşkanı “vur emri”ni verir, sokaklar TOMA’lar, akrepler, gözaltı otobüsleriyle işgal edilirken, devlet terörüne karşı direnenler yine meydanlarda buluşuyor. Meydan, polisin copuna, silahına, mermisine, “iç güvenlik” adı altında sürdürülmek istenen faşizme geçit vermeyenlerin; ekmek, adalet ve özgürlük için sokaklara çıkanların meydanı, Taksim Meydanı, Kızılay Meydanı, Şişli Meydanı oluyor.

Şimdilerde, iktidar hırsıyla yanıp kavrulanlar “Meydan” adında yeni bir gazete çıkartıp, meydanlara çıkmaya niyetlenseler de, bilsinler ki bizim “Meydan”larımızda ne patronlara, ne hırsızlara, ne katillere ne de iktidarlara yer var. Bugüne dek nasıl ki isyanımızı sokaklara taşıdık, üzüntümüzü öfke eyleyip, yeni bir yaşam umuduyla doldurduysak sokakları, yine aynı şekilde dolduracağız “Meydan”ları. Bizi yok sayanlara, katledenlere, kaybedenlere inat özgürlük olacağız Taksim’de, Beyazıt’ta, Kızılay’da, Gündoğdu’da ve her Meydan’da, yayılacağız dalga dalga.

The post Anarşist Gazete Meydan Okuyoruz! appeared first on Meydan Gazetesi.

Meydan: Önce kısaca kendinizden söz ederek başlayalım isterseniz. Kimdir Bahar ve Yücel, ve böyle bir çalışma yapmaya nasıl karar verdiniz?

Bahar Gökten: Ben fotoğrafçılık okudum, şimdi de fotoğraf çekiyorum. Gezi sürecinde de fotoğrafçı ile direnişçi arasında gidip gelmeler yaşayan, o süreci fotoğrafla anlatmaya çalışan biri diyelim kısaca.

Yücel Tunca: Ben eskiden gazeteciydim, 10 yıldır Galata Fotoğrafhanesi’ndeyim. Fotoğraf Vakfı’ndayım ve fotoğraf dersleri veriyorum. Son 7 yıldır, bu çalışmanın pratik kısımlarını Gezi Parkı’nda yapıyordum. Dolayısıyla 2011 sonlarında bu parkın ortadan kaldırılma planlarını yavaş yavaş duymaya başladığımızda, bir şehir refleksinin ötesinde başka bir dikkatle de dinlemeye başladım. Çünkü burası aynı zamanda benim yaşam alanımdı. Bu konuya biraz daha eğildim, Fotoğrafçı İnisiyatifi’nin kurulması da böylece ortaya çıktı.

2012’de projeler belli olmaya başladıkça, burayı elden giden bir şey değil de, savunulması gereken bir şey olarak gördük.

O zamanlar Taksim Platformuydu, sonrasında Taksim Dayanışması olarak bizlerinde çalışmalara fotoğraflarımızla destek olabileceğimizi söyledik. Daha sistematik çekimler yapmaya başladık. Belgesel fotoğraf grubumuz da bu konuya özellikle eğildi. Ardından yapılmaya başlanan Taksim nöbetlerine de katıldık. Bununla da yetinmeyip, 20-25 kadar fotoğrafçı kendi fotoğraflarını basıp yine bir Taksim nöbetinde, bir cumartesi günü, çıktık sokağa. Meydanda yürüyüş yaparak, insanların biraz daha bu konudan haberdar olması için gayret göstermeye çalıştık. Çünkü hala o tarihlerde, birçok kişi Gezi Parkı’nın nasıl bir tehdit altında olduğunu bilmiyordu.

Böylece yavaş yavaş kendi çevremizde de daha fazla sayıda fotoğrafçı bu yaptıklarımızdan haberdar oldu. Mayıs sonrasında başlayan saldırılarda da, daha önce oluşmuş olan “ortak akıl”, bundan sonra da beraber hareket edelim demeye başladı. Haziran ayının sonunda da “Taksim’den Elini Çek” internet sayfası oluşturup, çektiğimiz fotoğrafları orada paylaşmaya başladık. Ağustos ayının sonlarına doğru da bu kitabı hazırlamaya karar verdik. Kasım ayına yetiştirmeyi planlıyorduk ama olmadı. Şimdiye kalmış oldu.

Meydan: Taksim Direnişi haftalarca süren, birçok mekana sıçrayan bir eylemliliğe dönüştü. Tüm bunları fotoğraflamak elbette oldukça zor bir iş. Çekilen binlerce kare arasından bu kitapta kullandığınız fotoğrafları seçme işi de bir o denli zor olsa gerek. Neydi sizin hassasiyetleriniz, bu seçkiyi yaparken nelere dikkat ettiniz?

Yücel: Kitaptaki fotoğrafların seçiminde belli bir editör olmasın dedik. Herkesin gelip fotoğraflarla ilgili görüşlerini söyleyebileceği bir ortamda fotoğrafları seçtik. Binlerce fotoğraftan, daralta daralta, fotoğraf sayısını 350’ye kadar indirdik. Daha az fotoğrafla Gezi Parkı’nın istediğimiz bütünsellikte anlatılamayacağına ikna olunca, elemeyi durdurduk.

Elimizde bir liste oluşturmuş ve birçok başlık belirlemiştik, seçtiğimiz fotoğrafların bu başlıklarda olmasına gayret ettik. Hem temsiliyetler anlamında, yani kadın temsiliyeti, lgbt temsiliyeti, anarşist temsiliyeti, siyasi yapılar, örgütler, hem de revirinden kütüphanesine, bostanından seyyar satıcısına varıncaya dek, tüm o parçalı yapıyı eksiksiz verebilmeyi amaçladık. Dolayısıyla seçkiyi de bu gözle yaptık.

Hep geri dönüşler yaparak, eksik olan kısımları doldurmaya gayret ettik. Ama asıl eksenimiz kronolojik bir sıralamaydı. Gezi öncesi günlük hayat, yavaş yavaş başlayan protestolar, inşaat çalışmalarının başlaması, ondan sonra da en son Ağustos ayında başlayan forumlara, yeryüzü sofralarına varıncaya değin bizim tanık olabildiğimiz hemen her türlü eylemliliğin kitaba yansıyabilmesini sağlamaya gayret ettik.

Meydan: Direniş, Gezi Parkı’na başta söylendiği gibi bir kışla yapılmasına mani olabildi ama bugün hala tam da bizim istediğimiz gibi bir alan değil. Gezi Parkı’nın çevresine dökülen betonlar adeta bir beton çölünü andırıyor, AKM hala polis işgalinde. Sizin bu bölgeyi fotoğraflama çabanız devam edecek mi?

Yücel: Aslında kolektif olarak henüz böyle bir karar almış değiliz ama bireysel olarak ben hala Taksim’i çekmeye devam ediyorum. Biliyorsunuz, yakın zamanda belediyenin yayınladığı bir plan var Taksim Meydanı için. Bu plana baktığımızda, birkaç ağaç dışında meydan şimdikinden çok farklı konumda değil. Ve tepkilerin yeniden yükselmesi çok olası.

Ağustos’tan sonra biraz daha stabil durumdayız ama seçim öncesi tekrar başladıkları bu durumda taraf olmayı sürdüreceğiz elbette. Mesela, Gezi’nin yıl dönümünde açık hava sergisi düşünüyorduk ama bu planın açıklanmasıyla eylemlilikleri daha önceden başlatacağız gibi görünüyor.

Meydan: Kitabı incelerken, bazı fotoğrafların mozaiklenerek görüntünün netsizleştirilmiş olduğunu fark ettik. Bunun sebebi nedir?

Yücel: İki şey mozaikledik; birincisi, cinsiyetçi küfürler, diğeri de iki ya da üç fotoğrafta da fiili eylem halinde olan protestocular, doktor ve sağlıkçıların yüzlerinin net görünmesini engelledik.

Fotoğrafın yapısını bozuyorduk. Kişinin yüzünü mozaiklediğimiz fotoğrafta, fotoğrafın da anlamını yitirdiğini gördük, ama biz bunun böyle olması gerektiğini düşündüğümüzden yapacak başka bir şeyimiz yoktu.

Bahar: Gezi’de de sıkça bir araya geldiğimizde konuştuğumuz bir şeydi bu. Fotoğrafladığımız kişilerin hayatlarında olumsuzluğa dönüşebilecek birçok şey yaşanabilirdi; yüzlerin görünmeyeceği bir biçimde fotoğraf çekmeye çalışarak bu sorun aşılabilirdi. Bunun farkında olmayan arkadaşların çektiği fotoğraflarda, kameranın bazen polis kamerası konumuna geçtiği uyarısında bulunarak, o arkadaşların da hassas davranmaları konusu çokça konuşuldu. İster istemez bizim fotoğraflarımız bazen delil olarak sorun teşkil edebiliyor.

Meydan: Kitap, baştan sona kolektif bir çabaya vurgu yapıyor. Sizin için birlikte fotoğraflama ne anlam taşıyor?

Bahar: Mayıs’ta çalışmalarına başlayan Fotoğraf İnisiyatifi öncesinde de konuştuğumuz bir konu vardı; fotoğrafçıların fotoğraf çekip ortak bir çalışma yürütemediği, o nedenle çektikleri fotoğrafları kendi dosyalarında eşe dosta göstererek ya da kendi kişisel sitelerinde tuttukları.

Ama Gezi süreciyle beraber, bunun da aşılmaya başlandığını söyleyebiliriz. Yani bu kitap çalışmasının ve web sitesinin onun için ayrıca bir önemi var, birbirini tamamlayan çalışmalar bunlar. Çünkü hepimiz her yerde olamayacağımızı ve farklı bakış açılarına da sahip olduğumuz için bir araya geldiğimizde çok daha güçlü bir şey yapabileceğimizi, tabii ki biliyorduk. Bu sürecin buna vesile olması çok önemli, çok kıymetli.

Meydan: Son olarak bu kitabı nerelerden edinebileceğimizi söyleyebilir misiniz?

Yücel: Kitabı dağıtıma vermeyi ve birçok noktada okuyucuyla buluşturmayı istiyorduk ancak, dağıtım firmaları kitabı almak istemediler. Gerekçe olarak da Gezi ile ilgili kitapların satmadığını söylediler. Kitabımız şimdilik, elden dağıtım yaptığımız bazı kitapçılarda ve burada, Galata Fotoğrafhanesi’nde bulunuyor.

Bu söyleşi Meydan Gazetesi’nin 16. sayısında yayımlanmıştır.

The post Belgesel Fotoğraf Topluluğu’ndan Direnişin Kitabı Çıktı appeared first on Meydan Gazetesi.

Taksim Dayanışması’nın çağrısıyla yolsuzluğa ve talana karşı binlerin Taksim meydanına çıkmasının hemen ardından Devrimci Anarşist Faaliyet yazılı bir açıklama gerçekleştirdi. Açıklamada, “Devlet yolsuzluğuna, yoksulluğumuza karşı elimiz her taşa gittiğinde, biz kazanıyoruz. Siyasi ve ekonomik iktidarların kalkınma yalanlarıyla çaldığı yaşamlarımızı kazanıyoruz.”denildi. Yapılan açıklama şu şekilde devam ediyor;

“Roboski’de bundan iki yıl önce, yoksulluğa mahkum edilen 34 insan, sadece devletin çizdiği coğrafik çizgileri ihlal ettikleri için değil; bir halkın dilini, kültürünü, varlığını kısıtlayan çizgileri de ihlal ettikleri için katledildiler. Şimdiyse “barıştan” dem vuran devletin ikiyüzlülüğünü ifşa etmek için halkların, sömürülmesine, sürülmesine, duvarlarla kapatılmasına, bombalanarak katledilmesine karşı koyuyoruz. Özgürlüğümüzü kazanıyoruz.

Kentsel-kırsal dönüşüm adı altında evlerimizden atılmamıza, evlerimizin yıkılmasına, derelerimizin kurutulmasına, vadilerimizin betonlaştırılmasına, birilerinin daha fazla zenginleşmesi için yapılan talana ve yağmaya karşı durdurduğumuz her dozerde, kurduğumuz her barikatta, köyümüzü-mahallemizi kazanıyoruz.

Zamanımızın ve emeğimizin patronlar tarafından sömürülmesine, kar uğruna yaşamlarımızın yitmesine, iş cinayetlerine karşı işgal ettiğimiz her fabrikada, ekmeği kazanıyoruz.

Ali’lerin Ethem’lerin Medeni’lerin katillerinden hesap sorduğumuzda biz kazanıyoruz. Katillere karşı Elif Çermik oluyoruz. Birken binler yüzbinler oluyoruz, yoldaşlığı kazanıyoruz.

Devlet ve kapitalizm yaşamlarımızı çalıyor ve bizler çalınmış yaşamlarımızla yitiyoruz. Karşı koymamız bundandır, paylaşma ve dayanışmayla dolu özgür bir dünya istediğimizdendir. Özgür dünyayı yaratmanın yolu sözünü söylemekten, omuz omuza sokağa çıkmaktan elden ele verdiğimiz taşı atmaktan, yaşamımız için mücadele etmekten geçer. Attığımız taşın çatlattığı tek şey polisin kalkanı, TOMA’nın camı değil; attığımız her taşla ezen ve ezilen arasındaki çatlağı derinleştiriyoruz.

Sokak duvarlarla çevrelenmemiş özgürlüktür, her sokağa çıktığımızda sokağı kazanıyoruz.”

 

The post Çalınan Yaşamlarımızı Kazanıyoruz appeared first on Meydan Gazetesi.