Bu Kitapta Bir Eksik Var

Sayı 9, Nisan 2013

İstanbul Kültür Sanat Vakfı (İKSV)’nin 40 yıllık tarihini anlatan bir kitap çıkardığını duyunca sabırsızlıkla kitapçıya gidip hemen bu kitabı edindim. Hemen sayfalarını çevirdim. Neler yoktu ki. Dile kolay 40 yıl. Merakla çevirdim sayfaları. Ama ne göreyim önemli bir eksik var. 2003 yılında aralarında benim de oluğum bir grup sinemacının o yıl 22.si yapılan İstanbul Film Festivali'ni boykotumuz, İKSV’nin buna verdiği yanıt ve sonrasındaki gelişmelere bir satır olsun yer verilmemiş.

Burada kısaca özetlemek gerekirse, o yıl, gişe film ücretlerinin çok çok üzerinde bilet fiyatı olan festival, öğrenciler için daha da pahalıydı. Üstelik öğrenci indirimi yalnızca gündüz uygulandığı için aslında o saatlerde okullarda olunduğu için fiilen uygulanamıyordu. Bu durum öğrenciler arasında oluğu kadar sinemaseverler arasında da tepki topluyordu.

Çünkü festivaller, filmlerin izleyiciyle buluştuğu en dolayımsız biçim olması gerekirken, İKSV’nin aldığı tutum neticesinde hep belli bir gelir grubuna ait insanların gittiği yerler haline dönüyordu. Film seçiminden festival mekanlarına dek hep bu elitleştirme kendisini gösteriyordu.

İşte bu duruma tepkiler, festivali boykot çağrısıyla yeni bir boyut aldı. İKSV yönetimi bu eleştirilere kendi sitesinden yanıtlar verdi vermesine de, bu yanıtlar "özrü kabahatinden beter" dedirtecek cinstendi.

Mesela, filmlerin gösterim ücretinin yüksekliği salonlara ödenen paralara bağlanıyordu. Oysa festival kitapçığında mekan sponsorları olarak belirtilenler neyin nesiydi peki?

Gene, pek çok şirketin festivale sponsor olduğu bilgisi vardı kitapçıkta. Peki bunlar neye sponsor olmuştu? Bu kadar sponsora rağmen festivaldeki filmler neden diğer gişe filmlerinden daha pahalı oluyordu? Bu açıklanamıyordu.

Ayrıca filmlerin uçakla getirilmesinin maliyeti gerekçe olarak söyleniyordu yanıtta. Oysa bu tür festivallerde filmlerin gümrük ödememek için diplomatik kurye ile getirildiği biliniyor. Ayrıca gene festival kitapçığında bazı taşıma firmaları sponsor olarak belirtildiğine göre ne için para ödenmiş olabilirdi? Mekan sponsoru olan sinemada bilet fiyatları, mekan sponsoru 'her nedense' olmayan sinemada da aynı, neden?

Basında verdikleri ilanlarda ve reklamlarda da sponsor hep o basın kuruluşu olduğuna göre, festival yönetimi neye para harcıyordu da, iddia ettikleri gibi festival bütçesi eksilerde olabiliyordu.

Bu kadar sponsora rağmen bütçe eksi ise o halde festival yönetimi beceriksizliğini kabul edip bu işi bırakmalıydı. Şöyle soruyorduk: "Bu durumda sponsorların katkıları nereye gitmektedir? Ya da sponsorlar bu festivali sürdürmeye yetiyorsa gişedeki paralar nereye gitmektedir?"

"Seyirci kalmayacağız, seyirci olmayacağız." demiştik. O dönem oldukça ses getiren bu boykottan sonra vakfın müdürü Taner Görgün gelin anlaşalım tarzında bir yaklaşımda bulundu ama bizim tavrımız net ve kesindi. Boykotumuz sonucu o yılki sponsor sonraki yıllarda sponsor olmayı bıraktı. Öğrenci indirimi daha da yaygın hale getirildi.

Eminim şimdi siz de bana hak verdiniz, bu çabanın İKSV’nin 40 yılını anlattığı kitabında yer alması gerektiğine, öyle değil mi?

Gürşat Özdamar

Meydan Gazetesi Sayı 9, Nisan 2013

Paylaşın