Bangladeş, dünya lüks deri ithalatının en fazla yapıldığı ülke. Ülkenin en önemli gelir kaynağı konumundaki deri endüstrisi, gecekondu bölgelerinde yaşayan insanlar için de büyük bir geçim kaynağı. Ancak yakın zamanda, İnsan Hakları İzleme Raporu çerçevesinde açıklanan gerçekler, ne bu bölgelerde yaşayan insanlar için ne de ekosistem için iyi görünüyor.
Deri tabakhanelerinde meydana gelen kimyasal salınımı nedeniyle, tabakhanelere yakın bölgelerde birçok hastalık kendini gösterirken, bölge ekosistemi yok olmakla karşı karşıya. Tabakhanelerde çalışan işçiler (özellikle Hazaribagh’ta çalışan 15 bin işçi) ülke ekonomisine 663 milyon dolarlık bir katkı sağlarken, tehlikeli kimyasallar arasında çalışıyor. Bu tabakhanelerden lüks deri ithali yapan şirketler içinse tabi ki bu işçilerin sağlığının bir önemi yok.
2005’ten bu yana, Hazaribagh’taki tabakhanelerin taşınması gündemde olsa da, devlet, ekonomisine büyük katkı sağlayan bu bölgeye henüz el atmak istemiyor. Hazaribagh’taki toprak ve havadaki kimyasal oranının fazlalığı ekosistemin yok olması anlamına gelse de, tabakhane etrafında yaşayan insanların yaşamlarını burada sürdürmekten başka çaresi yok.
Hazaribagh’tan ithal edilen ham deri, deri ürünleri ve özellikle ayakkabılar, özellikle batılı şirketlerin en çok aldığı ürünler arasında.Batının çöplüğü haline gelen bu coğrafyalarda yaşamını sürdürmeye çalışanlar ve ekosistem bu şirketlerin çok da umrunda görünmüyor.