Aliağa Şakran’da bulunan İzmir 3 Nolu T Tipi Hapishanesi’nde tutulmakta olan anarşist tutsak Şevket Aslan, 20 Kasım’da başladığı açlık eyleminin 48. gününde. O günden bugüne karşılanmayan temel talebi, siyasi kimliğinin tanınması.
Fırsat bulunca gittiğim ziyaretlerinin biri, 20 Kasım’daki Şevket’in açlık eylemine başlamasının 3. gününe denk gelmişti. O günden bugüne değişen bir şey yok. Hapishanede baskılar hala devam ediyor. Gardiyanlar her fırsat bulduğunda tutsakları baskı altına almaya çalışıyor. Üstelik hapishanenin kendisi zaten tecrit demekken özellikle devrimciler için yaptırım diyebileceğimiz ekstra uygulamalarla tutsaklar ağırlaştırılmış tecrite maruz bırakılmakta. Buna karşın tutsakların durumla ilgili adli makamlara başvurmasının önündeki tek şansları da yani dilekçe verme hakları da ellerinden alınıyor. Tutsakların da haklarını geri alabilmeleri için ellerinde tek şansları kalıyor, açlık eylemleri.
Şevket Aslan, anarşist kimliği tanınmadığı için başladığı açlık eylemlerinin bu ikincisi. Bir öncekine 19 Temmuzda başlamıştı. Ben ilk kez o zamanlarda ziyaretine gitmiş, onunla tanışmıştım. Açlık eyleminin 53. gününde Şevket’in birtakım istekleri karşılanınca açlık eylemini kazanımla sonlandırmıştı. Ancak o günden sonra işler hep kötüye gitti. Aktardığına göre hapishane yönetimi bırakın onların sorunları çözmek, sorunlar çözülmesin diye özellikle çeşitli uygulamalara gidiyor. En sonuncusunda da sorunları görüşelim bahanesiyle aynı koğuştan başka bir tutsakla beraber çıkartılıp gardiyanlar tarafından darp edildi. 24 saat süngerli oda diye tabir edilen yerde tutulan Şevket’ten bu süre içinde tuvalet ihtiyacını da kameraların önünde yapması istendi. Ama Şevket, kendisine dayatılan hiçbir şeyi yapmadı. Direndi.
Süngerli odadan çıkartılınca Şevket, darp edilen diğer mahkumla birlikte “tabutluk” olarak tarif edilen tekli hücreye ranza konulmak suretiyle “sıkıştırıldı“. Yani kendi kararlarını dayatamayan hapishane yönetimi, elinden aldıkları özgürlükten kendilerini iyice tutsak etmeye çalıştı. Bütün bunlar üzerine Şevket, tekrar açlık eylemine girmekten başka bir çare bulamadı. Üstelik bir önceki açlık eyleminin üzerinden çok da fazla geçmemişken. Bu yüzden Şevket’in durumu biraz daha sıkıntılı. Ve aldığım son haberlere göre durumu da kötüleşiyor.
Şevket’in şu anda ekmeğe suya ihtiyacı yok. İhtiyacı olan dayanışma. Ona mektup yazarak dayanışmanızı göstermeniz özellikle bu dönemde oldukça önemli. “İzmir 2 Nolu T Tipi Kapalı Hapishanesi – Aliağa Ceza İnfaz Kurumları Kampüsü, Bahçedere Köyü No:63 Yenişakran / Aliağa / İZMİR” adresine, Şevket Aslan adına mektuplarınızı, dayanışma mesajlarınızı göndermeniz yeterli. Ben de ziyaretimde selamları götüreceğim.
Av. Gökhan Soysal